Neredesiniz?
Neden sessizsiniz?
Bartınsporumuz, sevdamız sahipsiz bırakılmışken…
Arşivlerde resimleriniz solmuşken…
Şimdi neden ortaya çıkıp en gür sesinizle “Biz varız, buradayız” diye haykırmıyorsunuz?
***
Bu şehrin gerçek evlatlarına sesleniyorum.
İsimlerinizi dağlara yazmadık mı?
Resimlerinizi duvarlara kazımadık mı?
Şanlı bayrağımızı en yüksek dağlarda dalgalandırmadık mı?
İyi günde, kötü günde sesimiz kısılıncaya kadar bağırmadık mı?
Yağmurlarda beraber ıslanmadık mı?
Siz tekme yediğinizde bizim ayağımız sızlamadı mı?
***
Nereye kayboldunuz…
Kaldırın kafanızı; fedaysa feda, cefaysa cefa…
Neden “83 yıllık bu armayı yere düşürmeyiz, ehil olmayan ellere teslim edemeyiz” diye ayağa kalkmıyorsunuz?
***
Tamam; size haksızlık ettiler…
İşi iyi bilmeyen ellere tonla paralar döktüler, iyi niyetli uyarılarınıza burun kıvırdılar…
Bir gün bile kapınızı çalıp deneyimlerinizden yararlanmadılar…
Fakat, lakin, ama…
Biz biliyoruz ki gün o gün değil, geçmişteki yanlışlara bakarak dövüneceğimiz gün hiç değil.
Bu şehrin caddelerinde, ilçelerinde, kasabalarında ve köylerinde…
Bir asra yaklaşan onurlu geçmişin, bir ulu çınarın kurumasına izin mi vereceksiniz?
***
Kongreye 1 hafta kala; şimdi elini taşın altına koyma günüdür…
Şimdi “En iyi ben bilirim” kibrine karşı ayağa kalkma günüdür.
Bu şehrin mütevazı gücünü, tarihi derinliğini sahaya sürme günüdür.
Geçmişin alaturkalığını dik ve onurlu bir duruşla geriye itme günüdür.
Ortak aklın, arma sevdasının buluşma günüdür.
Kısaca gün bugündür.
Turhan Öztürk/74medya
