SEVGİ SALCI’NIN KALEMİNDEN…
————————————————
15 yaşında babamı, 37 yaşında kocamı kaybettim. Son 6 ay için de iki ay ara ile iki kardeşimi….
“Ölümün yüzü soğuktur” derler. Haberi de öyle. Duyduğunuz anda üşütür sizi. Donarsınız kimisinde. Bazen hiç tanımadığınız birinin ölüm haberi içinizi cız’latır, bazen çok iyi tanıdığınız birinin ölüm haberine kuru bir “Allah rahmet eylesin” dersiniz.
Dün acı olaylar, kış ayazını kıskanırcasına soğuk haberler, üst üste geldi. Ordu’da Ceren, Bartın’da Güneş. İkisi de pırıl pırıl gencecik insanlar. İkisi de anlamsızca, ama çok da anlam yüklenecek şekilde can verdi. İkisini de tanımıyorum. İçim “cız” etti.
Akşamın bir vakti, henüz daha Güneş’in haberi çok yeniyken sosyal medyada bir haber “Bahri Küpeli vefat etti”.
Şaka gibi.
Bahri Küpeli’yi 1992’li yıllardan birilim. Safranbolu Gündem’i yayınlarkenden. Ancak çok yakın bir arkadaşlığımız, dostluğumuz olmamıştı. 2019 Nisan ayında düzenleyeceği BAKZİFED’in Girişimci Kadınlar Çalıştayı ile ilgili fikir alışverişi yapmaya gelene kadar. Eksiğiyle-gediğiyle o programı kotardı. Sonra izlediğim kadarıyla kendi bölgesi olan Safranbolu, Bartın, Zonguldak ve çevresinde kalkınma ve girişimcilik ile ilgili paneller ve etkinlikler için çalışmalar yaptı.
Ekim sonu Bartın Kitap Fuarı’na geldi. Fuar söyleşi konuğu Gülgün Feyman arkadaşıydı. İki gün görüştük. İlk gün Kemikzade Konağı’nda sohbet ettik. Heyecanlı heyecanlı yeni yapacağı çalışmaları, gördüğü vefasızlıkları anlattı. Özellikle Bartın Eriştesi ve Gözlemesi yemek istedi ve yedi. Ertesi gün yine aynı konakta 10 kişilik bir kahvaltıda bolca sohbet ettik.
9 gün önce aradı. Daha önce bahsettiği bir ödül töreni ile ilgili bilgi verdi. Eşim Şevket Salcı’ya “Batı Karadeniz Gazetecilik Vefa Ödülü” vermek istediklerini ve ödül töreninin 1 Nisan 2020’de yapılacağı konusunda bilgilendirdi. Hatta Karadeniz Ereğli’de yaşayan duayen bir gazeteciye de ödül verilmesi konusunda fikrimi sordu. Aynen şöyle dedim “Çok iyi olur. İnsanları yaşarken onurlandırmak, ödüllendirmek lazım. Ben buna çok inanıyorum.” Sonra Şevket’in özgeçmişini ve Safranbolu Gündem Gazetesi’nden bir makalesini gönderdim.
Tekrar aradı. Safranbolu Gündem makalesini göründe duygulanıp ağladığını söyledi. Çünkü gazetenin sahibi tüm arşivi bertaraf etmiş. Bundan yakındı. Yeniden görüşmeyi dileyip telefonu kapattık.
Yenimahalle Gazetesi’ni, yeni projelerini anlatırken gözlerinin içi parlıyordu. Her tarafa koşuşturup yetişmek telaşında bir görünüp bir kayboluyordu. Zonguldak’ta düzenlediği ve bu gün gerçekleşecek Yapısal Reformlar Paneli için iki gün önce kente gelmiş.
Ve….
Son nefesini verirken yanında bulunan Ahmet Öztürk’ün beyanına göre; “Eyvah” deyip sonlanan hayatında, yaşarken onurlandıramadığımız Bahri Küpeli için, “Eyvah” demek bu bölge insanlarının borcu olmalı.
